Sf. 119
RIZA ÖZCAN
Şiirlerinde Aşık Rızai mahlasını da kullanan Rıza Özcan 1955 yılında
Dinar’ın Cumhuriyet Köyü’nde dünyaya geldi. Bir söyleşide, hayatının hikâyesini
kısaca şöyle özetlemektedir: “ Çocukluğum köyde geçti diyebilirim. Köyden
şehire göç kervanına katılarak Dinar’a yerleştiğimizde onbir yaşımdayım.
Sanatla ilgilenmeye başladığım yıllardır, o yıllar. Orta öğrenimimi Dinar
Lisesinde tamamladım. Öğrencilik yıllarında kazandığım okuma alışkanlığını,
okuldan sonra da devam ettirdim. Kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Bu arada
çeşitli işlerle meşgul oldum. Askerlik dönüşü memuriyet hayatına atıldım. Bir
bankada memur olarak çalışmaktayım.”
Aşık Rızai, “ kalem şuarası “ olarak nitelendirdiğimiz türden bir âşık
olup, sadece şiir yazmaktadır. Ağırlıklı olarak dinsel şiirler yazan âşığın
Mavi Tüllü Dünya adlı bir kitabı yayımlanmış olup, ikinci ve üçüncü kitapları
da basılmayı beklemektedir. Aşağıda
Rıza’nın bir deyişini sunuyoruz.
BİRLEŞİR
Tevhid dinidir şu bizim dinimiz
Bir Allah fikrinde kullar birleşir
Damar damar olmuş vücut misali
Yurdumun kalbinde yollar birleşir
Yüce dağ başını semaya yaslar
Irmağın denize duyduğu hisler
Bin bir seda ile çıksa da sesler
Bir mana üstünde diller birleşir
Dört gözle beklenir ve gelir bahar
Her çiçeğe konuk olur arılar
Birlikte bir eşsiz düzen kurarlar
Petek petek dolar dallar birleşir
Hürriyet nuru şavkır da gönülde
Bir akındır başlar yayılır yurda
Zafer türkü türkü gezer dillere
Devlet vücut bulur iller birleşir
Saçak saçak yerden alır gücünü
Kaç mevsim sonunda yapar tacını
Al yeşil beyaz süsler ucunu
Bir ulu gövdeye dallar birleşir
Işık dedikleri yedi renkli kuş
Kâinat adında bir yâre kanmış
Âlemler dengesin sevgi sağlamış
Sevgi anıtlaşır haller birleşir
Evrensel ahilik sırrına erdim
Her varlıkta birlik her vara yardım
Der Rızai bunu “İns“ te de gördüm
Kooperatif kurulur eller birleşir
Sf. 125
SÜLEYMAN UYSAL
TRT Antalya Radyosunda görevli Saffet Uysal bir gün elime bir dosya tutuşturdu. Burada Süleyman Uysal'a ait olan bir demet şiir vardı. Şiirler, Aşık Süleyman Uysal'a aitti ve derlemeyi Saffet Uysal yapmıştı
Süleyman Uysal 1935 yılında Dinar'a bağlı Yolalan Köyü'nde dünyaya geldi. Bu köye yöre halkı Bademli de demektedir. İlkokulu bitirdikten sonra öğrenimi sürdüremedi. Halen çiftçilikle meşgul olmaktadır. Aşağıda şiirlerinden örnekler sunuyoruz.
GEL ARTIK
Kocakoyak, Gözlek, Kuzuyurt dolaştım
Koşarak nice tepeler aştım
Sonunda Yanıyüz'de sana ulaştım
Kaşlarını çatma hadi gül artık
Müşkül durumdayım yapış elimden
Senden başka kimse tutmaz kolumdan
Vaziyetim kötü anla halimden
Seviyorum seni hadi gel artık
Bir yaz akşamıydı senle konuştuk
Harmanların arasında seviştik
Benden gizli kaçtın ama kavuştuk
Aktı gözüm yaşı hadi sil artık
GİT DEDİ
Akşam vakti sevdiğimle konuştum
Ellerin yanında bana it dedi
Boyun büküp ellerine kavuştum
Elinin tersiyle yıkıl git dedi
Kapısında yetim gibi ağladım
Sanki tuzdu koyun gibi yaladım
Name yazdım bir tek dilek diledim
Okumadı onu hemen yırt dedi
İçim titreyerek sebebin sordum
Asılmış suratı yüzünü gördüm
Hediyem kalbim idi koparıp verdim
Lazım değil git pazarda sat dedi
Kara sevda beni derde düşürdü
Mecnun Kerem gibi dağlar aşırdı
Süleyman'ım dengesini şaşırdı
Yıkılınca başım taşa hot dedi
DİYORLAR
Şu bizim ülkeyi sorma kardeşim
Ekonomi hastalanmış diyorlar
İğneden ipliğe temel mallara
Yeni zamlar postalanmış diyorlar
Çırpınma vatandaş yanma boş yere
Soyacaklar seni göz göre göre
Sabah çorbasına çaya şekere
Yeni zamlar postalanmış diyorlar
Ben bilirim uyacaksın emire
İhtiyacın olmaz belki demire
Ocağında ısındığın kömüre
Yeni zamlar postalanmış diyorlar
Süleyman'ım rıza göster yazına
Alacaklar göz dikmişler azına
Mazotuna kör lambanın gazına
Yeni zamlar postalanmış diyorlar