DİNARLI ŞAİRLERDEN DİNAR ŞİİRLERİ

　
　
　
Evimin Penceresinden

1

İlçemin en yüksek dağına çıkıp bakıyorum

Tanrım!

Şu ovanın, şu dağın, evlerin ve parkların

Güzelliği dünyanın en güzel yerinden

Ve ateşinden

Kopmuş bu en güzel parçanın

Uygarlıklarla yaşanmış yüzyılların

İçinde saklanmış kaç bin yıllık öfkenin

Üç kerelik nefes alıp vermede

Soluğu nasıl da salladı öyle

Batı yakasından tutarak

Sedef kakmalı beşiğini kentin?

Milât öncelerinden beri yaşayan

Her şey gelirdi de aklına halkın

Kutsal saydıkları ne varsa

Topraktan aldıkları ne varsa

Eceliyle gidecekleri toprağın

Habersiz ve amansız

Yarılıp ortasından

Ölümler doğuracağını o gün!

2

Çok değil; daha on dakika önceydi

Güneşe baktım evimin penceresinden

Rengi bir tuhaftı, gözleri kıpkızıl

Sıkışıp kalmıştı bulutların arasına

Bulutlar donmuş gibiydi boylu boyunca...

Güneş kıskacında çırpınıyordu sanki

Oysa zamanı gelmişti batmasının

Neydi, niyeydi,nedendi? Derken...

Bakarken gökyüzüne ayağı mı sürçtü?

3

Asırların nazar mı değdi yoksa

Kralları ve kraliçeleri ağırlamış

Eşi az bulunur dünya kentine

Bir silkinişte temelinden bacasına

Ateşini söndürdü de birden tüm doğa

Yüzyıllarını yıkıp bir kenara koyuverdi!

Yoksa hıncını mı aldı, pusuya yatıp

Kıskandı mı bulunmaz güzelliğini?

Bilmek olası mı gizini Tanrı'nın...

Ölümler doğuracağını o gün.

Yeniden koysa da tuğlasını harcını

Yaraları sarılmadı hâlâ o gün... bugün

Gözyaşlarında boğuldu kent; diz çöktü

Yerleri değişti dağın, taşın her şeyin...

( 2007 )
                                                             Nedret GÜRCAN - Aşka ve Yaşama Sunulmuş Şiirler