BEN GİDEMEM DİNAR'DAN
Aç yatar, çıplak gezer, sırtımda yük taşırım.
Aç yatar, çıplak gezer, sırtımda yük taşırım.
Başıma bela yağsa, sabreder alışırım.
Canıma kast eden düşmanımla barışırım.
Yalnız bir şey yapamam, çıkarma hiç kafandan.
Kusura bakma beyim, ben gidemem Dinar’dan.
Çok severim Dinar’ı, bundandır çektiklerim.
Gözümü kandil yapar, başucunda beklerim.
Bu şehrin nimetleriyle doludur iliklerim.
Bu hususta çekinmem, kasırgadan tufandan.
Kusura bakma beyim, ben gidemem Dinar’dan.
Sakatını, topalı, kelini, dilsizini
Atamın her eşyada göze çarpan izini
Bademli’deki bağını, koyu pekmezini
Canımdan çok severim, ayrılamam onlardan
Kusura kalma dostum, ben gidemem Dinar’dan
Ne kadar çok sevdiğim, sizlerle yaşamada
Başım, kalbim sayısız hatıra taşımada.
Her şey olur da, yalnız sevgi olmaz demode
Çok kere pişi yedik, hepimiz bir tandırdan
Kusura kalma beyim, ben gidemem Dinar’dan
Çocukluğum, gençliğim, orta yaşım burada.
Hepsi de elbet yaşadıklarım bir arada.
Altmışaltı yıla göz attım, gam çok arada.
Memnunum ben şehrin, çocuğundan, çoluğundan
Kusura bakma beyim, ben gidemem Dinar’dan
Burada büyümüşüm, burada gelişmişim.
Burada gönül vermiş, burda sevdalanmışım.
Burada çok şeyleri, bir pula değişmişim.
Görünüz ne kadar bağlıyım, şehre dört yandan
Kusura kalma hemşerim, ben gidemem Dinar’dan
Dinar’da öğrendim ben, ağlamayı gülmeyi
Burada zevk aldım, dostlara gönül vermeyi
Nasıl terk ederim ben öğretmenim İdris Alev’i
Mümkün müdür ayrılmak bu kadar dostumdan?
Kusura kalma dostum, ben gidemem Dinar’dan
Anamı hatırlatır, o canım Aysel Teyze
Biz onlara giderdik, o da gelirdi bize
Bana boncuk takardı, gelmesin diye göze
Zemzem diye içerim, bu Dinar’ın suyundan
Kusura kalma gardaş, ben gidemem Dinar’dan
İşte çocukluğumun şen Suçıkan avlusu
İşte başkanımız Hakan ve yavuklusu
Şu ağacın altında, kuşa kurarlardı pusu
Dedemin dedesi de geçermiş bu meydandan
Kusura kalma süt gardaş, ben gidemem Dinar’dan
O canım matbaalar, muhabirler , patronlar
Ufacık gazeteler, bizim olan sütunlar
Ben onları severim, onlar da beni anlar
Nasıl ayrı kalırım, bu ruh veren diyardan
Kusura bakma bacım, ben gidemem Dinar’dan
Dün öğretmenimdi, bugün dost çok öğretmen tanırım.
Gün gelir el öperim, gün gelir aranırım.
Yıllar öncesi gibi, onlara yaslanırım.
Bu şehrin kuzusunu, tekesini severim
Sözünü, sohbetini
Dede Cihan’ın severim
Bir şey dersem anlarsın, eğitim gönüllülerini severim.
Rica ederim etme, beni memleketimden.
Kusura bakmayın, ben gidemem Dinar’dan
16.11.2019
Dede CİHAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder